قبل از اين كه به كانون هاي خانقاهي و مراكز تجمع صوفيان و آيين،آداب و رسوم آن بپردازيم، ضرورت دارد كه به مطالبي چند در مورد چگونگي پيدايش و ظهور مسلك صوفيان و هم چنين سير آن در بين مسلمانان اشاره كرده، سپس به شناخت موضوع اصلي اقدام كنيم. موضوع عرفان و تصوف اسلامي كه از زمان پيدايش و تحوّلات مربوط به آن بيش از دوازده قرن ميگذرد از مسائل مهّم فرهنگ و تمدّن اسلامي ميباشد. توجّه به موضوع عرفان و تصوف در كشورهاي اسلامي توسط محققان شرقي و غربي از مدّت ها قبل آغاز و پيگيري شده است. از آنجا كه بخش مهّمي از فرهنگ ديني و اجتماعي مسلمانان در بطن مسائل عرفاني قرار گرفته و شناخت فرهنگ اسلام بدون شناخت موضوع عرفان و تصوف آن ممكن نيست. پس اين مهّم، پژوهش در مقولهي عرفان و تصوف را ايجاب كرده است. از سويي هم به دليل اين كه قسمتي از تاريخ ادبي و ديني سرزمين ايرانيان تحت قلمرو مسائل عرفاني قرار دارد، لازم است براي شناخت هرچه بيشتر فرهنگ وتمدّن اين سرزمين تحقيق و بررسي كافي به انجام رسد. مسلك تصوف تقريباً از نيمهي دوّم قرن دوّم با ظهور مشاهيري از صوفيان هم چون: ابراهيم ادهم ۱۶۰ هـ …