لینک دانلود و خرید پایین توضیحات فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت تعداد صفحات: ۳ دريا و انسان بايد اعلام داشت نگرش سنتي و ديدگاه پيشين نسبت به درياها از سال ۱۹۸۲ دستخوش تغييرات شگفتي شد. ديگر يک کشور خاص خود را حاکم مطلق العنان بحرها نمي دانست و اين باور در اکثريت مردم جهان ايجاد شده بود که درياها في الواقع ميراث مشترک جهاني هستند.بعد از اعلام وزير امور خارجه مالت که نگرش نويي را به ذهن و باور جهاني ابراز داشت، به گونه يي که خردمندان و فرهيختگان اين واقعيت بزرگ را دريافتند که انسان همان گونه که از هوا و فضا برخوردار است بايد از دريا نيز بي نصيب نماند و بدين سبب حتي کشورهايي که هيچ مفري به دريا نداشتند بر اساس کنوانسيون ۱۹۸۲ برخوردار از حق شدند و ديگر کشورهايي که مرز دريايي داشتند متعهد شدند که امکان دستيابي به سواحل، اسکله و برخورداري از مواهب دريا را براي آنان فراهم کنند. نکته درخور توجه ديگري که در کنوانسيون ۱۹۸۲ بر آن پاي فشرده شد اما متاسفانه در عمل مواجه با خودکامگي برخي دولت هاي بزرگ شد. آن بود که مقرر مي داشت که تکنولوژي و فناوري به کشورهاي جهان سوم و پيرامون …