فرمت فایل word: ( لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات : ۱۴ صفحه بخشی از متن : رشتهكوههای اصلی و وضع توپوگرافی آنها نقش مؤثری در رژيم بارندگی و پيدايش منابع آبهای سطحی بر عهده دارند. كوههای البرز و زاگرس كه عمدهترين رشتهكوههای ايرانند، از نظر جهت و گسترش، عامل تعيينكنندة ريزشهای كشور بشمار می آیند. ريزشهای جوی كه در ارتفاعات مزبور متمركز است و بيشتر بصورت برف می باشند، منبع اصلی آب رودخانهها بوده و سرچشمه رودخانههای مهم كشور را تشكيل می دهند. بدیهی است عامل اصلی ريزشهای جوی، جريان هوایی است كه از غرب و حوضه مديترانه بسوی فلات ايران حركت می کند و بيشتر رطوبت خود را در برخورد با كوههای زاگرس و البرز از دست میدهد و به ريزش باران و برف در فصلهای پائيز و زمستان می انجامد. بخشی از اين آبها درون شكافهای آهکی كوههای زاگرس نفوذ می کند و چشمهسارهای فراوانی را پديد می آورد و آب رودخانهها را بخصوص در فصل خشك تابستان تأمين می کند. غالباً بارانها و رگبارهایی كه در فصل بهار در كوهپايههای البرز و زاگرس …