۶۳ صفحه چوب يكي از اولين موادي است كه بطور طبيعي و فراوان در دسترس بشر قرار داشته است.از اين رو تاريخ استفاده از آن به زمانهاي خيلي دور مي رسد.نا آشنائي انسانهاي قديم به ادوات مناسب جهت تبديل اين جسم،به طوري كه تاريخ نشان مي دهد،مصرف آنرا محدود مي ساخته ولي با پيشرفت زندگي و امكانات بهتر تبديل چوب به صورت هاي مختلف هر چه بيشتر توسعه يافته است.بطور كلي ميتوان گفت با انكه انسان قبل از تاريخ پناهگاه زندگي خود را از غارنشيني آغاز كرد ولي از چوب پيش از ساير مواد استفاده نمود.در كاوشهاي باستان شناسي در كنار درياچه هاي سوئيس،ساووآ(در حوزه آلپ)،ايتاليا و بسياري از نقاط ديگر كه در گذشته در آب قرار داشته اند در يونان نيز صنايع چوب رونق داشته است ولي مسلما قدمت آن به پايه هنر مصريان نمي رسد.در امپراطوري روم از چوب نيز وسائل زيبا مي ساختند و قدر مسلم آن است كه آثار روكش سازي چوبي كه در روم قديم ديده مي شود از مصر به بابل و آشور و از آنجا به روم انتقال يافته است.جالب توجه است كه روميان قديم به اهميت نقوش چوب در ريشه وطوقه درختان پي برده بودند و از آنها روكش هاي خوش نقش،بخصوص از چوب توسكا و پسته، …